Soms knijp ik mezelf even
in mijn arm. Woon ik nu daadwerkelijk in Rio de Janeiro? Ja. Fiets ik nu echt
langs Lagoa op weg naar mijn Engelse les? Jup. Is dat echt een capibara die
daar gras aan het eten is? WAT? Holy…..!
![]() |
Helaas niet mijn foto, maar voor de beeldvorming |
Afgezien van de nieuwe
flora en fauna die ik hier tegenkom, verwonder ik me dagelijks over van alles
en nog wat als relatief nieuwe bewoner. Zo heb ik 25 april een wandeltocht van
vier uur in de agenda met de groep van de priesterklas, omdat de priester het
een leuk idee leek. Voor de verhuizing had ik me van alles bedacht, maar dat stond niet in het rijtje. Wat minder ver vooruit gepland was de BBQ van afgelopen
zaterdag. Ik was rustig mijn mail aan het lezen toen Pedro vroeg of ik klaar
was om te gaan, want een vriend van hem stond al in de supermarkt. Ok, tof!
Daar eenmaal zittende met
een wijntje in mijn hand, bedacht ik me hoe anders het was dan een BBQ in de
achtertuin van het huis waar ik ben opgegroeid. Om te beginnen had ik uitzicht
op een berg, en die hebben we niet in Nederland. De levensstijl van de mensen
hier is ook simpelweg anders dan ik gewend ben. In Nederland hebben sommige mensen een schoonmaker die een paar uurtjes komt per week. Hier zijn dienstmeisjes aan de orde van de dag. In Nederland woont de
gemiddelde Nederlander in een rijtjeshuis, met achtertuin. De achtertuinen zijn
hier ver te zoeken en de appartementen zijn klein, maar toch kom ik hier luxe
tegen die ik niet gewend ben. En dus was ik zaterdag aan het BBQ’en op een
dakterras, met jacuzzi en uitzicht op het jezusbeeld in de verte. Proost!
Ook verbaas ik mezelf. Gisterochtend had ik een gesprek met een recruiter, volledig in het Portugees. Verre van vloeiend, maar toch. Dat is iets wat ik drie maanden geleden echt niet had gekund. De recruiter gaat in ieder geval kijken of ze wat voor me heeft, dus ik ben benieuwd of er wat uit voort komt. Om deze mijlpaal te vieren ben ik gisteren ook naar de boekenwinkel geweest en ik heb het eerste deel van Harry Potter gekocht. In het Portugees natuurlijk, om te oefenen. Makkelijker kunnen we het niet maken, wel leuker :)
Hoi Ilona, Goed zeg, in het Portugees solliciteren. Oma Wil is hier en toen ze de foto van ce capibara zag, zei ze:"goh, je zult er maar zo een tegenkomen, je schrikt te toch wild!"
ReplyDeleteVeel plezier en succes met alles! Oma, Jannemarie en Rene
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteHoi Jannemarie, nu krijg ik zelfs twee keer je berichtje binnen. En ik was me inderdaad wild geschrokken toen ik er langs fietste! Groetjes aan iedereen.
ReplyDeleteLiefs, Ilona