Huisje, bankje, bordje

Een tijdje geleden schreef ik over een appartement dat we op het oog hadden. Inmiddels zijn we al weer twee appartementen verder, maar deze keer lijkt het er echt op dat we in mei een nieuw onderkomen hebben.
Het bod voor het eerste appartement was geaccepteerd, dus het was alleen nog een kwestie van de formaliteiten afronden (lees, de papelada). Tijdens een tweede bezoek kwam Pedro echter tot de conclusie dat er nergens ruimte was voor een wasmachine. Tijdens de studententijd was het nog prima om elk weekend met de was naar moeders af te reizen, maar die tijd is toch echt voorbij. Ik was een beetje teleurgesteld, ik keek er namelijk al naar uit om te verhuizen. Maar een ander appartement dat we hadden gezien zag er ook goed uit. Hetzelfde formaat, mooie ruime keuken en absoluut plek voor een wasmachine. De eigenaresse is een vrouw van in de tachtig die geen makelaar had ingeschakeld. Dus gingen we op een maandag langs bij mevrouw om het benodigde papierwerk op te halen. Een prachtig papiertje waar de vorige munteenheid van Brazilië nog op stond. Pedro moest een hele rits aan informatie invullen. Ik als vrouwlief hoefde onder het kopje ‘vrouw’ alleen maar mijn naam in te vullen en bij het kopje ‘werk’ ja of nee aan te kruisen.

Inmiddels werd ik steeds enthousiaster over het nieuwe appartement, dit ging hem echt worden! Toch bezocht ik nog een aantal andere appartementen omdat Pedro er zeker van wilde zijn dat we de best mogelijke optie hadden gevonden. Ik ben blij dat hij daarop stond want we hebben inderdaad een beter appartement gevonden. Voornamelijk omdat deze echt ruimte heeft om te ademen. En om mensen uit te nodigen om gezellig te komen eten, niet onbelangrijk. Een grote, lichte woonkamer en redelijk gerenoveerd. Ook niet onbelangrijk: een klein kamertje naast de slaapkamer. Het zal misschien nog even duren, maar toch handig in het geval van een gezinsuitbreiding (‘En wanneer groeit die buik?’ heb ik al te vaak gehoord).

 

Het contract wordt nog opgesteld, maar de makelaar gaf aan dat we er waarschijnlijk 10 mei in kunnen. Ik ben al enthousiast samen met Pedro op zoek naar meubeltjes. Vandaag ben ik dan ook bijna de hele dag bezig geweest met een geschenkenlijst voor de bruiloft samenstellen. Best handig. Het enige lastige is dat het hier gebruikelijk is om chique servies en dergelijke te vragen in plaats van zaken zoals een bedbank of een tafel. Nu hebben we inderdaad servies nodig, maar zoveel borden nou ook weer niet. Gelukkig hebben de meubelwinkels hier geschenkenlijsten waar mensen aangeven een bepaald cadeau voor je te kopen, maar daadwerkelijk krijg je credits. Oftewel een aantal serviesgeschenken zijn om te zetten in een koffietafel. Toch vind ik het nog best lastig om genoeg cadeaus te bedenken… wat een luxeprobleem;)