Thursday, 26 March 2015

Bijna 30

Gisteren is mijn man (nog steeds raar om te zeggen) 28 jaar oud geworden. Sinds zijn 25e verjaardag plaag ik hem er al mee dat hij bijna dertig is. Uiteraard vindt hij dit lang niet zo grappig als dat ik dat vind ;)

Aangezien zijn broer twee dagen eerder 26 is geworden, hebben we beide verjaardagen afgelopen weekend gevierd in Itaipava. Meer dan dertig man vrienden en familie kwam langs om gezellig te kletsen, voetballen, drinken en te lunchen. Nou ja, lunch… Tegen de tijd dat lunch daadwerkelijk gereed was, was het half zes! Je kunt je voorstellen dat tegen die tijd er al menig biertjes geleegd waren. Na de lunch-praktisch-avondeten keerden de meesten huiswaarts. Met de mensen die achterbleven moest er eerst Big Brother gekeken worden. Dat is hier nog steeds immens populair, inmiddels is seizoen 15 op de buis. Waarom ze het interessant vinden om vanaf de bank te kijken naar andere mensen die op de bank zitten te kibbelen, geen idee. Daarna werd er tot in de vroege uurtjes een spelletje gespeeld, waarbij er iemand een moordenaar is die tijdens de ‘nacht’ een bewoner vermoordt. Na elke nacht moeten de bewoners bepalen wie ze denken dat de moordenaar is. Als het de juiste persoon is, is het spel voorbij. Als het de verkeerde persoon is, is die persoon ook ‘dood’ en begint de volgende nacht. Tot vier keer toe werd ik onterecht gelyncht door de bewoners. Mijn verklaring van onschuld en ‘Nederlanders liegen niet!’ mocht helaas niet baten.

De volgende dag werd er flink geroddeld over de vorige dag, een gewoonte in Brazilië. Zo is een nichtje van Pedro ook de ex van één van zijn vrienden. Iets wat de huidige vriendin van deze vriend niet zo spetterend vond. Bovendien had diezelfde nicht een paar weken geleden gezoend met de kersverse vriend van een andere nicht van Pedro. Het is net een telenovela J
Op maandag gingen we uit eten in een chique restaurant naast de paardenraces om de daadwerkelijke verjaardag van Eduardo te vieren. Helaas waren ze alleen goed in het bereiden van vlees, maar het uitzicht was zeker interessant. Om het half uur kwamen er paarden voorbij racen. En snel dat ze gaan! Gisteren aten we bij een Italiaans restaurant en begon ook Pedro’s vader hem te plagen hoe het voelde om bijna dertig te zijn. Hij wilde het er niet over hebben;) Stiekem klinkt een leeftijd altijd oud, totdat je het daadwerkelijk zelf bent.

No comments:

Post a Comment