Meer dan zeven maanden
ben ik uit de running geweest. Hier en daar een Engelse les geven telt namelijk
niet mee in vergelijking met een fulltime werkweek. Inmiddels heb ik mijn
eerste complete 40 uur doorstaan. Al moet ik zeggen dat ik vrijdagmiddag erg
veel zin had om opgekruld onder mijn bureau een tukje te doen.
Bootje in Rio
Saturday, 1 August 2015
Monday, 20 July 2015
Begin van een volgende fase
Deze blog is iets later
dan normaal, maar met een goede reden. Ik had het namelijk rondrennend druk.
Druk vanwege een goede reden, dat gelukkig wel. Ik heb namelijk eindelijk het
verlossende woord gekregen: ik heb een nieuwe baan! Hier zit ik dan nu, vers 25
jaar oud, getrouwd (nu echt voor de laatste keer) en vanaf komende woensdag,
business analist voor Deloitte. Na een half jaar wennen is het nu dan echt tijd
om te beginnen met settelen in het normale Braziliaanse leven.
Thursday, 9 July 2015
Geluk en frustratie
Ik voel me een beetje
dubbel. Aan de ene kant ben ik heel gelukkig (appartement wordt steeds
gezelliger, waarschijnlijk een baan, goed aan het settelen etc.), aan de andere
kant ben ik op het moment heel gefrustreerd en wilde ik net mijn mobiel tegen
het hoofd van de klantenservice medewerker aanwerpen.
Thursday, 2 July 2015
Nieuwe start van het werkende leven?
De bruiloft en het rondtoeren
met mijn familie was ontzettend gaaf, maar ook vermoeiend. De week daarna had
ik het niet bepaald veel rustiger, ik had wel drie sollicitaties!
Thursday, 25 June 2015
En toen was het zover
Twee weken lang heb ik
geen blogposts geschreven. Deze weken had ik dan ook wat anders aan mijn hoofd.
Op 6 juni stond ik op het vliegveld te wachten tot ik een bekend gezicht zou
zien tussen alle mensen met grote koffers. Mijn familie was eindelijk hier.
Thursday, 4 June 2015
Correria
Braziliaans Portugees heeft
een aantal geweldige woorden. Eerder heb ik al geschreven over ‘papelada’, een
woord voor veel papierwerk. Een ander prachtig woord is ‘correria’, wat vrij vertaald
kan worden als rondrennerij. Een woord perfect voor deze week.
Thursday, 28 May 2015
Angst
Elke dinsdag fiets ik
langs Lagoa, het meer in het midden van Rio, op weg naar het appartement waar
ik Engelse les geef. Elke keer geniet ik van het uitzicht. Vorige week ook weer
op de weg terug. Het was donker, dus alle lichtjes werden weerkaatst door het
water, de silhouetten van de bergen op de achtergrond. De volgende dag kwam ik
erachter dat een uur later, op diezelfde plek, er een man van 57 is
neergestoken en overleden. Alleen om een fiets te stelen.
Subscribe to:
Posts (Atom)