Vrijgezellenfeest Brazilian Style

Maandagavond was het dan eindelijk zover, we hebben de sleutel! Met een gigantische smile liep ik die avond nog met Pedro door het appartement. Ons plekje! Het heeft een flinke schoonmaakbeurt nodig en er moeten wat dingen gefixt worden, maar dat mocht de pret niet drukken. De volgende ochtend om zeven uur kwam de eerste klusjesman al langs om een inschatting te maken van wat het fixen zou kosten. We mogen het namelijk van de huur aftrekken, maar dan moeten we wel verschillende budgetten aanleveren. Het is niet veel, maar het zijn wel essentiële dingen. Onze voordeur heeft bijvoorbeeld geen klink…

Het huis is ook nog helemaal leeg, maar afgelopen vrijdag hebben we al een goed begin gemaakt. Die dag had ik namelijk mijn Cha de Panela. Het contrast van de organisatie was al mooi. Mijn vriendin Karlijn is 2 mei jarig en twee weken van te voren kondigde ze een feestje aan op 16 mei. Over de Skype vroeg ze zich af of twee weken van te voren wel genoeg tijd was zodat mensen een gaatje in hun agenda vrij konden houden. Mijn Cha de Panela werd een week van te voren aangekondigd.

Als je trouw alle blogposts hebt gelezen, kan je je waarschijnlijk herinneren dat ik naar de Cha de Panela van Pedro’s nicht ben geweest. Hier krijg je als vrouw namelijk geen vrijgezellenfeest, maar een Cha de Panela (al doen sommigen het gewoon lekker allebei). Alle vrouwelijke familieleden en je vriendinnen komen gezellig een hapje en een drankje doen en geven je huishoudelijke cadeautjes. Strijkijzer, blender, theedoeken, dat soort dingen. Ontzettend handig voor je uitzet. Ik vond het wel een beetje spannend, want zoveel vriendinnen heb ik hier nog niet gemaakt. Eigenlijk alleen nog maar de vriendinnen van Pedro’s vrienden. Maar het was gezellig en een stuk minder awkward omdat ik me heb overgegeven aan de traditie.

Pedro’s nicht had alleen een avond met hapjes en drankjes want het idee om voor gek te staan trok haar niet zo aan. Het is namelijk traditie dat tijdens een Cha de Panela de aanstaande bruid geblinddoekt wordt en moet raden wat voor cadeaus ze heeft gekregen en van wie. Als ze het fout heeft, mag de gever van het cadeau haar onderkliederen. Mensen voor gek zetten is ingebakken in de Nederlandse cultuur (Sinterklaasgedichten zijn een mooi voorbeeld), dus ik wilde deze traditie wel in stand houden. Bovendien is het altijd goed voor de sfeer onder de gasten als ze iemand hebben om uit te lachen;) De inhoud raden van een kartonnen doos is best lastig, dus zie hier het resultaat: