Deze blog is iets later dan normaal. De reden is simpel. Ik ben KAPOT! Afgelopen maandag ben ik begonnen met mijn intensieve cursus Portuguees. Elke werkdag zit ik braaf van negen tot twaalf in de schoolbanken. Ik heb zelfs elke dag huiswerk, ook nu in het weekend. Na meer dan twee jaar werken, is het weer even wennen.
Saturday, 28 February 2015
Thursday, 19 February 2015
Carnaval!
Aangezien ik ben
opgegroeid in Houten heb ik niet heel veel herinneringen aan carnaval. Op de basisschool
was er één dag dat we verkleed naar school gingen. Verder heb ik tijdens mijn
studententijd een keer met nepwimpers in de vrieskou gestaan in Oldenzaaaaaal. Nederlands
carnaval is voor mij hits over de gehaktballen van de koningin en de polonaise.
Hier in Brazilië is er echter geen paard in de gang te vinden.
Thursday, 12 February 2015
De Liebster Award
Mensen die mij wat langer
kennen weten dat ik vroeger heb meegespeeld in de musical Sound of Music. 15 keer
mocht ik in het Fortis Circus Theater in Scheveningen Brigitta spelen.
Aangezien dit meisje een eigenwijze boekenwurm is, zei mijn moeder altijd dat ik
niet echt hoefde te acteren. Een jaar geleden had ik weer afgesproken met mijn
Sound of Music ‘broertjes en zusjes’. Een hilarische avond met mensen die ik al
tien jaar niet had gezien. Nu heeft mijn jongste ‘zusje’ Rose-Anne van Elswijk,
me genomineerd voor de Liebster award. De wat? Het is bedacht door en voor
‘onbekendere’ bloggers, die andere bloggers nomineren en vervolgens een
vragenlijstje bedenken voor deze bloggers. Een soort van digitale doorgeefnominatie
dus. Hierbij mijn antwoorden met een Braziliaans tintje.
Friday, 6 February 2015
Nossa...
Emigreren is één ding.
Emigreren naar een land waar je de taal niet spreekt is een stuk lastiger. Toen
ik voor mijn uitwisseling zes maanden naar Australië verhuisde moest ik even wennen,
maar al snel had ik mijn weg gevonden. Ik kon immers iedereen verstaan en
gezellig meekletsen. Maar helaas, hier spreken ze Portugees…
Sunday, 1 February 2015
Een tikje Hollands
Met meer dan drie weken
in Rio begint mijn verblijf hier al iets meer te voelen als een permanente
verhuizing in plaats van vakantie. Nou ja, ik begon me vooral meer te ergeren
aan het feit dat ik niet zo heel veel aan het doen ben op het moment. Dat gevoel
dat ik terug keek op een dag en me af vroeg, wat heb ik nou eigenlijk gedaan
vandaag?
Subscribe to:
Posts (Atom)